پروانه صفت چشم به او دوخته بودم / وقتی که خبردار شدم سوخته بودم / خاکستر جسمم به سر شمع فرو ریخت / این بود وفایی که من آموخته بودم .
بهار ثانیه ثانیه پیشتر می آید و اینجا کسی هست که به اندازه ی تمام شکوفه های بهاری برایت آرزوهای خوب دارد .
ارزش بودنت را همیشه از اندیشه ی یک لحظه نبودنت میتوان فهمید .
نظرات شما عزیزان:
